محبت

در محبت جان اگر بازی خوش است
گر کنی بازی چنین بازی خوش است
یار کرمانی اگر چه خوش بود
دلبر سر‌مست شیرازی خوش است
رند سرمستیم و با ساقی حریف
با حریف خویش دمسازی خوش است
چند گردی تو به خود گرد جهان
یک دمی با خویش‌ پردازی خوش است
ساز ما ار ذوق خوشتر می‌ دهد
ساز ما را گر تو بنوازی خوش است
عشق چون سلطان به تخت دل نشست
خانه را با عشق پردازی خوش است
سیم قلب تو ندارد رونقی
سیم قلب خویش بگدازی خوش است
در طریق عاشقی چون عاشقان
هر چه داری جمله دربازی خوش است
یک دمی با سید رندان بساز
تا بدانی ذوق دمسازی خوش است

بهاری پر از ارغوان

تو را دارم ای گل، جهان با من است

تو تا با منی، جان جان با من است

چو می‌تابد از دور پیشانی‌ات

کران تا کران آسمان با من است

چو خندان به سوی من آیی به مهر

بهاری پر از ارغوان با من است

کنار تو هر لحظه گویم به خویش

که خوشبختی بی‌کران با من است

روانم بیاساید از هر غمی

چو بینم که مهرت روان با من است

چه غم دارم از تلخی روزگار
شکر خنده آن دهان با من است

تو را دارم ای گل جهان با من است

تو را دارم ای گل، جهان با من است
                                  تو تا با منی، جان جان با من است
چو می‌تابد از دور پیشانی‌ات
                                  کران تا کران آسمان با من است
چو خندان به سوی من آیی به مهر
                                  بهاری پر از ارغوان با من است
کنار تو هر لحظه گویم به خویش
                                  که خوشبختی بی‌کران با من است
روانم بیاساید از هر غمی
                                  چو بینم که مهرت روان با من است
چه غم دارم از تلخی روزگار
                                  شکر خنده آن دهان با من است

چتر خیس ...

دستم تو دست یاره

قلبم چه بی قراره

به به به به چی می شه امشب
بارون اگر بباره چه شاعرانه
یه چتر خیس و دریا کنارو
پرسه های عاشقانه
زل می زنم به چشمای مستت
سر روی شون هات میذارم بی بهانه
می خوامت خانومم
با عشقت آرومم