زلف رها گشته

من عاشق این زلف رها گشته شدم

عاشق این همه زیبایی بی وقفه شدم
عاشق دختر خوش سیرت زیبا سخنی
که به من لطف نظرها عطا کرده شدم
آه چه زیباست که امواج نگاهش به من است
من اسیر آن دو چشم مست جانانه شدم
در دل آرامشی یافته ام تا بی کران
زان که دلبسته به این دختر دردانه شدم

مرجان عزیزم دوستت دارم تا بی کران